Η παγκρεατεκτομή και στο εάν μπορεί να επιτύχει μακροχρόνια επιβίωση στον καρκίνο του παγκρέατος, ήταν ένα από τα θέματα που παρουσιάστηκαν στην πρόσφατη Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ – Αναζητώντας το φαινομενικά αδύνατο», που διοργάνωσε ο Σύλλογος ΚΕΦΙ. Ο Γεώργιος Τζίμας, Γενικός Χειρουργός, Διευθυντής του τμήματος Χειρουργικής Ήπατος & Χοληφόρων, Νοσοκομείο «Υγεία» αναφέρθηκε εάν μπορεί η παγκρεατεκτομή να επιτύχει τη μακροχρόνια επιβίωση στον καρκίνο του παγκρέατος. Τα περιστατικά αυξάνουν και στα δύο φύλα. Έγινε ανάλυση του θεραπευτικού αλγόριθμου που έχει γίνει σχετικά από τη δεκαετία 1980, το διαγνωστικό αλγόριθμο, τα εργαλεία για την εκτίμηση της εξαιρεσιμότητας πριν και μετά τη χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Το 1958 έγινε η πρώτη παγκρεατεκτομή και από τότε έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Η τεχνική ποικίλει και μπορεί να οδηγήσει σε πενταπλάσια ποσοστά επιβίωσης σε σχέση με πριν μια πενταετία. Απαιτείται διεπιστημονική προσέγγιση στο ογκολογικό συμβούλιο από την πρώτη μέρα που θα πάει ο ασθενής στο γιατρό του, καθώς και πότε πρέπει να χορηγηθεί εισαγωγική χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία και πότε μπορεί να χειρουργηθεί κατευθείαν.
Ο Γεώργιος Παπαξοΐνης, Παθολόγος Ογκολόγος, Επιμελητής ΓΑΟΝΑ «Ο Άγιος Σάββας» ανάφερε ότι το αδενοκαρκίνωμα αποτελεί τη μεγάλη πλειοψηφία των κακοηθειών παγκρέατος. Οι βασικότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις του καρκίνου παγκρέατος είναι η χειρουργική, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία. Η εφαρμογή τους εξαρτάται από την έκταση του καρκίνου, που διακρίνεται γενικά σε 3 κατηγορίες: την τοπική (χειρουργήσιμη) νόσο, την τοπικά προχωρημένη (ανεγχείρητη) και τη μεταστατική νόσο. Η τοπική νόσος αφορά το 15-20% των περιπτώσεων, η τοπικά προχωρημένη το 25-35% και η μεταστατική το 50-55%.