Μια μικρή κλινική δοκιμή έδειξε ότι τα φάρμακα GLP-1 θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για τον διαβήτη και την απώλεια βάρους, αλλά και για την προστασία του εγκεφάλου, επιβραδύνοντας τον ρυθμό με τον οποίο τα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ χάνουν την ικανότητά τους να σκέφτονται καθαρά, να θυμούνται πράγματα και να εκτελούν καθημερινές δραστηριότητες. Τα αποτελέσματα πρέπει να επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερες δοκιμές, οι οποίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, προτού τα φάρμακα λάβουν έγκριση για τη νόσο. Στη μελέτη, που περιελάμβανε 204 άτομα με νόσο Alzheimer στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπιστώθηκε ότι όσοι έπαιρναν το φάρμακο για το διαβήτη λιραγλουτίδη – ένα παλαιότερο φάρμακο που ανήκει στην ίδια κατηγορία φαρμάκων με το Ozempic, δηλαδή αυτά που είναι γνωστά ως αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 – είχαν 18% πιο αργή γνωστική έκπτωση στη διάρκεια ενός χρόνου σε σύγκριση με εκείνους που λάμβαναν placebo. Ωστόσο, ο κύριος στόχος της μελκέτης – η αλλαγή του ρυθμού με τον οποίο ο εγκέφαλος μεταβολίζει τη γλυκόζη – δεν επιτεύχθηκε, κάτι που οι ερευνητές απέδωσαν πιθανά και στο μικρό εύρος της μελέτης.
Τα ευρήματα κοινοποιήθηκαν την Τρίτη στο Διεθνές Συνέδριο της Ένωσης Alzheimer στη Φιλαδέλφεια και δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί . «Γνωρίζουμε εδώ και αρκετό καιρό μέσω δοκιμών σε ζώα ότι το GLP-1 έχει διαφορετικό τύπο δραστηριότητας στον εγκέφαλο», είπε η Δρ. Maria Carrillo, επικεφαλής επιστήμονας και επικεφαλής ιατρικών υποθέσεων της Ένωσης Alzheimer , η οποία δεν είχε λάβει μέρος στην έρευνα. «Αυτή η μελέτη δείχνει πραγματικά τις δυνατότητες που υπάρχουν». Εκτός από το όφελος στη γνωστική λειτουργία, η μελέτη διαπίστωσε ότι το φάρμακο συσχετίστηκε με 50% λιγότερη απώλεια όγκου σε αρκετές περιοχές του εγκεφάλου, σύμφωνα με ένα δελτίο τύπου της Ένωσης Alzheimer. Αυτά τα ευρήματα δίνουν την ελπίδα ότι μεγαλύτερες δοκιμές που διεξάγονται από την κατασκευάστρια εταιρεία του Ozempic, τη Novo Nordisk, θα είναι επιτυχείς, δήλωσε η Δρ. Maria Carrillo στο CNN. Η ζήτηση για τα φάρμακα GLP-1 έχουν εκτιναχθεί τα τελευταία χρόνια τόσο για τον διαβήτη όσο και για την απώλεια βάρους και έχουν δείξει οφέλη για ένα ευρύ φάσμα ασθενειών, όπως η προστασία της καρδιάς και των νεφρών, η μείωση της άπνοιας ύπνου και ενδεχομένως η βοήθεια όσον αφορά τον εθισμό.
Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι στον εγκέφαλο, τα εν λόγω φάρμακα μπορούν να μειώσουν τη νευρο-φλεγμονή, τις τοξικές πρωτεΐνες γνωστές ως β-αμυλοειδή και Tau, να βελτιώσουν την αντίσταση στην ινσουλίνη και να αυξήσουν τη συναπτική λειτουργία ή τη μετάδοση παλμών μεταξύ των κυττάρων, είπε ο Δρ. Paul Edison , καθηγητής νευροεπιστήμης στο Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος ηγήθηκε της δοκιμής. «Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξέτασε πραγματικά έναν σχετικά μεγάλο αριθμό ασθενών για το εάν υπάρχει κάποια νευροπροστατευτική επίδραση στη νόσο Alzheimer», είπε ο Δρ. Paul Edison. Στη δοκιμή συμμετείχαν κυρίως άτομα με ήπια νόσο Alzheimer, η οποία μετρήθηκε με ένα τεστ γνωστό ως Mini-Mental State Examination, μια κλίμακα που φτάνει μέχρι το 30.