Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα, είναι όχι ο συμβιβασμός με τη ζοφερή υγειονομική πραγματικότητα, όχι η λογική της «λευκής πετσέτας» και της υποχώρησης των standards ασφαλείας με βάση τις απαιτήσεις της αγοράς, αλλά η αυστηροποίηση και ο έλεγχος εφαρμογής των μέτρων Δημόσιας Υγείας, παράλληλα με την σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ.
Τα παραπάνω δήλωσε ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, στην εισήγησή του στην ημερίδα του Ιδρύματος Ωνάση για την Υγεία.
Όπως ανέφερε, αυτό που χρειάζεται είναι μια νέα πολυπεπίπεδη υγειονομική στρατηγική με προτεραιότητα :
1. Σχέδιο έκτακτης ανάγκης μπροστά την αιχμή του 4ου επιδημικού κύματος (ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα ) με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων υγειονομικών δομών και δυνάμεων, με επίταξη ιδιωτικών κλινικών και αξιοποίηση των στρατιωτικών νοσοκομείων, ώστε να αποτραπεί η «κοβιντοποίηση» του ΕΣΥ και να δημιουργηθούν ακάλυπτες ανάγκες και ανισότητες στη φροντίδα.
2. Πειστικό εμβολιαστικό restart, με διερεύνηση του κοινωνικού προφίλ των ανεμβολίαστων και στοχευμένη παρέμβαση Αγωγής Υγείας στην κοινότητα και στους πληθυσμούς υψηλής ευαλωτότητας ( ηλικιωμένοι, καρκινοπαθείς , πρόσφυγες-μετανάστες , Ρομά, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι κλπ).
3. Αναβαθμισμένη επιδημιολογική επιτήρηση στην κοινότητα, με έμφαση στην πρόληψη της διασποράς, στην έγκαιρη ανίχνευση και ιχνηλάτηση κρουσμάτων, στην πρόβλεψη και κατάλληλη φροντίδα (νοσηλευτική-φαρμακευτική) των περιστατικών με πιθανότητα σοβαρών παρενεργειών, στη δραστική ενίσχυση και αναδιοργάνωση των κρίσιμων «κρίκων» του συστήματος και φυσικά, στη σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ και των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας της χώρας .
4. Δέσμη μέτρων για την ενδυνάμωση του ΕΣΥ και την ενίσχυση του ηθκού των ανθρώπων του που θα δίνουν το σήμα μια γενναίας επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό του και τις υποδομές του και όχι της υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα του μέσω των ΣΔΙΤ . Τέτοιες παρεμβάσεις είναι η αυτόματη προκήρυξη όλων των κενούμενων λόγω συνταξιοδότησης θέσεων στα νοσοκομεία-ΚΥ ,η διασφάλιση της μόνιμης εργασιακής προοπτικής των συμβασιούχων , ένα πολυετές πλάνο τουλάχιστον 15.000 μόνιμων προσλήψεων στο ΕΣΥ και , κυρίως, μια σοβαρή αναβάθμιση των συνθηκών αμοιβής , εργασίας και εκπαίδευσης στο σύστημα , με νέο πλαίσιο κινήτρων προσέλκυσης γιατρών σε άγονες περιοχές και ειδικότητες.
Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση στελέχωσης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας και να αντιστραφεί το brain drain των νέων γιατρών-επαγγελματιών υγείας . Όλα τα παραπάνω προαπαιτούν επιπλέον δημοσιονομικό χώρο και στρατηγική σύγκλισης με το μέσο όρο της Ευρώπης στις δημόσιες δαπάνες υγείας( 7% του ΑΕΠ).