Την έντονη ανησυχία ασθενών και επιστημονικών φορέων σχετικά με την ενδεχόμενη τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη συλλογή πλάσματος φέρνει στη Βουλή ο Βουλευτής Ιωάννης Τσίμαρης, με ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας Σπυρίδωνα-Άδωνι Γεωργιάδη.
Στο δημόσιο διάλογο έχει ανοίξει το ενδεχόμενο ίδρυσης ιδιωτικών κέντρων πλασμαφαίρεσης ή σχημάτων συνεργασίας δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, με στόχο την ενίσχυση της παραγωγής φαρμάκων από πλάσμα. Η προοπτική αυτή έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από συλλόγους χρονίως πασχόντων, μεταξύ των οποίων η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (ΕΟΘΑ), η ΕΣΑμεΑ, ο ΠΑΣΠΑΜΑ και ο Σύλλογος Ασθενών με Ανοσοανεπάρκειες «Γαληνός». Οι φορείς προειδοποιούν για τους κινδύνους ιδιωτικοποίησης, εμπορευματοποίησης και υπονόμευσης της εθελοντικής, μη αμειβόμενης αιμοδοσίας — μιας πρακτικής που αποτελεί θεμελιώδη διεθνή αρχή και κατοχυρώνεται τόσο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όσο και από τον νέο Κανονισμό SoHO για τις Ουσίες Ανθρώπινης Προέλευσης. Ο Ιωάννης Τσίμαρης, ζητά από τον Υπουργό να διευκρινίσει:
-Εάν επίκειται τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου συλλογής πλάσματος,
-Εάν θα προηγηθεί θεσμικός και διαφανής διάλογος με όλους τους φορείς,
-Εάν θα ενισχυθεί το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, το οποίο ήδη διαθέτει υποδομή και τεχνογνωσία,
-Και τέλος, εάν το Υπουργείο προτίθεται να διαμορφώσει ολοκληρωμένη Εθνική Στρατηγική Πλάσματος, η οποία να περιλαμβάνει: 1. την ουσιαστική αύξηση της εθελοντικής, μη αμειβόμενης αιμοδοσίας, 2. τη βέλτιστη αξιοποίηση του πλάσματος που ήδη συλλέγεται στο δημόσιο σύστημα,
- και τη σταδιακή, οργανωμένη παραγωγή φαρμάκων από ελληνικό πλάσμα μέσω του ΕΚΕΑ, με στόχο την εθνική επάρκεια κρίσιμων θεραπειών και τη διασφάλιση ισότιμης πρόσβασης για όλους τους χρόνιους πάσχοντες.