Η ανάγκη για ενίσχυση της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του πνεύμονα αναδείχθηκε ως κεντρικό συμπέρασμα του φετινού 5ου συνεδρίου της FairLife Φροντίδα και πρόληψη για τον καρκίνο του πνεύμονα, με τίτλο: «Καρκίνος Πνεύμονα – Από την Πρόληψη στην Ολιστική Φροντίδα – Η επιστήμη συναντά την κοινωνία – Η Ζωή στο κέντρο». Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην καθυστερημένη διάγνωση, το υψηλό φορτίο θνησιμότητας και τις κοινωνικές ανισότητες που επιβαρύνουν τις πιο ευάλωτες ομάδες. Τονίστηκε ότι ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να μετατραπεί σε νόσημα με υψηλά ποσοστά ίασης, εφόσον εφαρμοστούν οργανωμένα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης (LDCT). Η διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και οι διαθέσιμοι πόροι και τεχνολογικές υποδομές στη χώρα, καθιστούν την εφαρμογή του προγράμματος ρεαλιστική, αναγκαία και οικονομικά αποδοτική.
Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στην ανάγκη για εθνική στρατηγική πρόληψης, που θα περιλαμβάνει: δράσεις κατά του καπνίσματος, σύνδεση του LDCT με ιατρεία διακοπής καπνίσματος, ενημέρωση του κοινού για παράγοντες κινδύνου και υιοθέτηση πολιτικών που θα μειώσουν τις κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση σε διαγνώσεις και θεραπείες. Επισημάνθηκε ότι η διακοπή καπνίσματος αποτελεί ιατρική πράξη με σημαντική επίδραση στη μείωση του κινδύνου.
Παράλληλα, αναδείχθηκε η ανάγκη ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, καθώς και της αξιοποίησης νέων τεχνολογιών – από σύγχρονο απεικονιστικό εξοπλισμό μέχρι Τεχνητή Νοημοσύνη – για πιο ακριβή και πρώιμη διάγνωση. Η ύπαρξη σύγχρονων θεραπευτικών επιλογών, η εξέλιξη της ανοσοθεραπείας και της γονιδιακής ανάλυσης τονίστηκαν ως βασικοί παράγοντες που καθιστούν τη νόσο πλέον αντιμετωπίσιμη, εφόσον διαγνωστεί εγκαίρως.
Η ανάγκη για αλλαγή κουλτούρας στην κοινωνία και στο σύστημα υγείας, με την Πολιτεία, τους επαγγελματίες υγείας και τους συλλόγους ασθενών να συνεργάζονται, παρουσιάστηκε ως κρίσιμη προϋπόθεση για τη μείωση της θνησιμότητας. Η ενημέρωση των πολιτών, η προστασία των ευάλωτων ομάδων, η εκπαίδευση της νέας γενιάς και η ανάπτυξη δομών υποστήριξης ασθενών αποτελούν κεντρικούς άξονες της προσπάθειας.
Συνολικά, διαμορφώνεται η ανάγκη για άμεση δράση: εθνικό πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου, ισότιμη πρόσβαση σε σύγχρονες διαγνωστικές και θεραπευτικές υπηρεσίες, και ολιστική φροντίδα που θα εξασφαλίσει ότι η έγκαιρη διάγνωση και η πρόληψη γίνονται πραγματικότητα για όλους.